ลาดตระเวนป่าภูเขา ตอนที่ 7 ลำห้วยไม่อาจขวาง

 ตอนที่ 7 ลำห้วยไม่อาจขวาง

หลังจากที่พวกเราชุดฝึกรบพิเศษภาคป่าภูเขา ได้ทำการฝึกการลงจากหน้าผาทาดิ่งซึ่งเป็นหน้าผาของจริงถึงสองแบบ คือแบบหน้าผาธรรมดาและหน้าผาที่ยื่นตัดตรงแบบสกีเฮลิคอปเตอร์ ทุกคนสอบผ่านมาด้วยดี

วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องบันทึกไว้เมื่อครูฝึกนำพวกเรามายืนเรียงแถวอยู่ริมฝั่งของเขื่อนน้ำพุงในส่วนของปลายหางที่แคบราวร้อยเมตร "นักเรียนต้องข้ามฝั่งไปให้ได้ แบบว่าเสื้อผ้า รองเท้า ปืน เสบียงอาหารต่างๆ ไม่เปียก"ฟังดูแปลกๆในเมื่อข้ามน้ำแท้ๆจะไม่เปียกได้อย่างไร

ครูฝึกยืนยันว่าไม่เปียกแน่นอน เพียงแค่เรามีผ้ากันฝนฝืนเดียว จากนั้นครูก็สอนวิธีใช้ผ้ากันฝนห่ออูปการณ์ต่างๆ และให้พวกเราจับคู่กันสองคนแล้วปูผ้ากันฝน นำปืนสองระบอกวางห่างกันเล็กน้อย แล้วนำของทุกอย่างวางในช่องตรงกลางระหว่างปืนให้หมด ให้เหลือแต่กางเกงในตัวเดียว หรือถ้าใครไม่อยากให้กางเกงในเปียกก็ถอดออกให้หมดแล้วนำลงไปห่อในผ้ากันฝนด้วยก็ได้อันนี้ไม่ว่ากัน แล้วจับชายผ้าแต่ละด้านเข้ากันทั้งสองฝั่ง ทำการหมุนบิดพร้อมกัน จนผ้าบีบรัดแน่นกับอุปกรณ์ของเรา แล้วเอาชายผ้าที่บิดแต่ละด้านมาผูกมัดกันให้แน่น อาจใช้เชือกสายรองเท้ามัดซ้ำเข้าไปอีกป้องกันผ้าหลุดและห้ามไม่ให้หลวม ไม่ให้ลมผ่านได้ แค่นี้เราก็จะได้ถุงลมกันน้ำ ที่สำคัญมันลอยน้ำได้ดี สามารถพยุงเราหรือเราใช้เกาะลอยข้ามน้ำได้อย่างสบาย 

เมื่อพวกเรานำผ้ากันฝนที่แปรรูปเป็นถุงขนาดใหญ่ บรรจุของได้สิบห้าถึงยี่สิบกิโลหรือมากกว่านั้นลงน้ำ มันลอยล่องเบาหวิว สองคนเกาะคนละด้าน ขาตีน้ำเริ่มออกตัวแบบสบายๆ ลดแรงได้เยอะมาก จนถึงฝั่งเมื่อยกขึ้นฝั่งแกะของออกดูทุกอย่างปกติ ไม่เปียกสักชิ้น นับว่าได้รับประสบการณ์ใหม่ในการข้ามลำห้วย ลำน้ำในป่าโดยไม่ต้องเดินหาขอนไม้ข้ามน้ำอีก ยิ่งหน้าฝนน้ำในลำห้วยมีมากเต็มฝั่ง หาที่ข้ามฝั่งยากมาก ต้องใช้วิธีแบบรบพิเศษเท่านั้น แต่ต้องหาจุดที่มันกว้าง มีน้ำไหลเอื่อยๆครับ

เมื่อกลับมาทำงานที่หน่วย ได้ใช้วิชานี้ในการเดินลาดตระเวนข้ามลำห้วยทุกครั้งครับ เป็นที่ถูกใจชุดลาดตระเวน โดยเฉพาะน้องๆที่สมัครเข้ามาทำงานใหม่ๆก็ได้รับประสบการณ์ที่ดี และมันสนุกกับการทำงาน.










ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

khao phaeng ma forest

กิ้งก่าบินปีกสีส้ม(Spotted flying dragon, Orange-winged flying lizard)

ได้เวลาติดปลอกคอกระทิงแล้ว(collar)