ลาดตระเวนป่าภูเขา ตอนที่ 6 ภูเขาและหน้าผาของจริง

 ตอนที่ 6 ภูเขาและหน้าผาของจริง

เป็นเวลาสามอาทิตย์แล้วที่พวกเราได้เข้ามารับการฝึกรบพิเศษ ภาคป่าภูเขา ได้รู้จักระเบียบ วินัยของทหาร ความอดทน อดกลั้น สามัคคีและรับผิดชอบต่อหน้าที่ ด่านต่อไปคือการทดสอบจิตใจกับเหตุการณ์จริง ปีนป่ายหน้าผาทั้งขึ้นทั้งลง

เมื่อเราเดินทางมาถึงหน้าผาทีสูงกว่าสี่สิบเมตร มองลงข้างล่างมันลับลับ แค่ยืดคอมองขาก็สั่นแล้ว ครูฝึกเรียกรวมและให้เดินลงด้านล่างก่อนทำการชี้แจงวิธีการลงหน้าผาทางดิ่ง ด้วยอุปกรณ์สี่ห้าอย่างมี เชือกสั้นราวสองเมตร ใช้รัดเอวตัวคนกับสแน็ปลิ้งค์และใช้ล็อคกับเชือกยาวอีกที เชือกยาวผูกมัดกับต้นไม้ส่วนปลายทิ้งลงข้างล่างจนถึงพื้นดิน ถุงมือใช้ป้องกันความร้อนที่เกิดจากมือที่สัมผัสกับเชือกยาวในขณะรูดตัวลง วิธีการลงทางดิ่งเลือกเอาตามถนัดครับว่าจะลงด้านหน้าหรือด้านหลัง ครูฝึกได้สาธิตวิธีการลงทางดิ่งให้ดู ผมนับถือครูฝึกคนนี้จริงๆ เป็นครูฝึกมืออาชีพครับต้องบอกอย่างนั้น  พอรายงานตัวเสร็จ ไปได้ แค่สิ้นเสียงนี้ครูฝึกไม่ได้โรยตัวลงมาแบบสโลโมชั่นแต่อย่างได ครูฝึกทิ้งตัวลงในแนวเก้าสิบองศากับหน้าผา แล้ววิ่งสบัดขาลงมา ใช้เวลาไม่เกินสิบวินาทีถึงพื้นดินแล้ว ผมเป็นงงๆ ทำไมมันรวดเร็วปานสายฟ้าขนาดนี้ ต้องขอยกนี้วให้เลยครับ เสียดายจำชื่อท่านไม่ได้ 

ทีนี้ถึงคิวนักเรียน เริ่มจากพวกเราต้องปีนหน้าผาขึ้นก่อน ใช้เชือกเหมือนกัน มีปมค่อยดึงไต่ไปตามหน้าผาขาขึ้นไม่เท่าไหร่ครับ มาถึงขาลงบ้างส่วนตัวผมเลือกลงด้านหน้าถนัดกว่า เมื่อครูฝึกสั่งไปได้ต้องเปฺิดมือที่กำเชือกออกจากหน้าอก ตัวเราจะไหลไปกับเชือกช้าๆถ้าเห็นว่ามันเร็วก็เอามือที่กำเชือกแนบกลับมาที่หน้าอกตัวเราก็จะไหลช้าลงหรือหยุด มันเสียวตรงที่เราจะลงนี่หละครับ พอลงไปแล้วก็จะรู้สึกสบาย อันนี้เป็นการลงหน้าผาแบบธรรมดาครับ

ด่านต่อไปเป็นหน้าผาแบบเป็นหินยื่นออกไป ไม่มีอะไรให้เหยียบตอนโรยตัวมีแต่เชือกเส้นเดียวหรือเป็นการลงจากสกีเฮลิคอปเตอร์ มันเป็นแนวตรงดิ่ง ด่านนี้มันมันตรงที่เรามองไม่เห็นสภาพด้านล่าง มองเห็นแค่ยอดไม้อยู่ไกลๆ และท่าที่ลงต้องเอาด้านหน้าลงเท่านั้น แค่มองดูจุดที่ครูให้ไปยืนบางคนเยี่ยวแตกครับ รายงานตัวไม่ถูก ด้วยความสั่น เสียว ตื่น กลัวหรือบางคนไม่ยอมลงครูฝึกต้องหลอกล่อ และผลักลงไป ถึงคิวผมบ้าง รู้สึกว่าขาผมจะสั่นผิดปกติ เมื่อพร้อมและรายงานตัว มันสั่นเร็วและถี่มากจนขาเกือบอ่อนจึงตัดสินใจหลับหูหลับตาทิ้งตัวลงไปทั้งที่มือยังแนบกับอก พอพ้นหน้าผาลงมารู้สึกโล่งมองเห็นด้านลาง จึงเริ่มทำตัวให้แข็งเป็นแนวขนานกับพื้นด้านล่างผ่อนมือจากอกรูดลงด้านล่างตามเชือก เท่านี้ก็รู้สึกผ่อนคลายโล่งอกโล่งใจ มองกลับขึ้นมาด้านบนมันก็ไม่ได้สูงเท่าไหร่ แต่ทำไมมันเสียวมากเหลือคำจะบรรยาย

การฝึกวันนี้ผ่านพ้นด้วยดีหมดความเสียวพวกเรา ตั้งแถววิ่งกลับที่ตั้งด้วยความภาคภูมิใจ.